Bırak Senle Güleyim
Asi yüreklim ,
Ben bütün acılara dayanırım da, Bir’tek şu senin yokluğuna dayanamam. Canımın içi, Ah şu senin yokluğun olmasaydı, Ben hiç sitem etmezdim Gündüze de geceye de sitem edip yazmazdım Hayal gözlüm. Sen benim yanımda olsaydın Ben senin,sende benim olsaydık. Ebediyen bende benim yanım kalsaydın Oysa ben sana, Bir yaralı kırlangıç gibi Pencereden bakar gibi bakıyorum Sevdam seni her düşündüğümde Benim gözlerimden bir yağmur yağar, Sen toprak gibi kokarsın Çekerim ciğerlerime nefes almadan. Sevdiğim Sen benim için bir yağmur tanesisin, Canımın içi sen benim aklıma düşünce Ben çocuk gibi olurum. Sen benim içimde tarifsiz bir umutsun İşte o zaman benim içimde, Yanaklarımda bile güller açar Neşem tarifsiz olur. Sevda büllerim hiç susmaz dalllarımda Bak bu yaralı kırlangıcı yüreğine al, Sar,sarmala,iyleştir Yıllardır kanayan bu habis yarayı Elbette birgün biter tüm bu acılar geçer, İlk gün ışığı bekle,bekle beni pencerede Bak yine sabah oluyor sensiz buralarda Ben yaralı bir kırlangıcım burada Al beni yüreğine al hayal gözlüm Al beni kalbine YÂR diye al Sar,sarmala,ısıt beni kollarında Bırak senle güleyim,senin ile öleyim müzeyyen yavuz |