yansıma
beyazlara bürünen ayazın soğuğunda
yeniden hayat bulan kardelene al rengini gark olduğu ayrılık acısından alan gelinciğe ve gül yüzlü yarin bir tutam zülfünden yansıyan al rengine hayatın daracık sokaklarında bir yaprak gibi savruldum dipsiz kuyunun sarkacından medet umarak ve bir avareye döndüm gözlerinden gözlerime yansıyan gölgenden umutsuz bir rüya gibi dolandım eteklerinde acılarımı da yüklenerek |
güzel şiirdi.
emeğine.
yüreğine sağlık.
kara_gül tarafından 3/23/2008 9:07:15 PM zamanında düzenlenmiştir.