3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
669
Okunma
beyazlara bürünen ayazın soğuğunda
yeniden hayat bulan kardelene
al rengini gark olduğu ayrılık acısından alan
gelinciğe
ve gül yüzlü yarin bir tutam zülfünden yansıyan
al rengine
hayatın daracık sokaklarında
bir yaprak gibi savruldum
dipsiz kuyunun sarkacından medet umarak
ve bir avareye döndüm
gözlerinden
gözlerime yansıyan gölgenden
umutsuz bir rüya gibi dolandım eteklerinde
acılarımı da yüklenerek
Cevap Yaz