SÖZ VERMİŞTİN
SÖZ VERMİŞTİN
Barza ovasında, mutlu yaşarken, Neden bırakıp da, çekip gittin sen. Nasıl dayanırım, bu ayrılığa? Hem de söz vermişken, yarim kalmaya. Kara zülfü yüze, hep sürmedin mi? Tutup ince belden, hep sarmadın mı? Söz vermişken bana, derman olmaya, Niye vazgeçtin ki, uzun kalmaya? Kal yanımda! Güzel düşler görülsün, Ellerin koynumda, dertler silinsin. Söz vermiştin benim yarim olmaya, Öyle kolay mı ki, aşktan geçilsin. Gözler sızlar durur, ağlar halime, Soldan yaralıyım, sen bak keyfine! Oysa söz vermiştin, bende kalmayı, Sapladın hançeri, daha derine. Methiye düzenn dil, kesip biçer mi? Efe dediğin ki, aşktan kaçar mı? Söz vermiştin bana, yarim olmaya, Gerçek seven bir kalp, yardan cayar mı? Yalvarsam da gelsen, zaman geç midir? Efem bak! Haykırdım, sonum vahimdir. Söz vermiştin bana, yarim olmaya, Bir an yanıp söndün, yalan dünyamda. 14.02.2016 M.SEMERCİO |