yalanına kurban olayım zaman
bir şey ifade etmiyor dert yüklü mekan
doğmakla göçmek bir arada olunca...

sevmeğe sevilmeğe kılçıklar kaçmış artık
neylersin gamlı yalnızlık içinde öyle kalabalık
ayrıklıkla hasretlik kol kola mutlu olunca...

dönen dünyaya bir nasihat versem mi acab
anlamı mantıkta kaybolunca sorgusuz sualsiz cevap
zikir ile akıl birbirine düşmüş olunca...

geri geri gitmek marifet sayılıyor bugünler de
karanlık bol bol zindan kalp kör yürekte ona keza
gündüz ile gece birbirinden farksız olunca...

gözünü seveyim umut bir öpücük kondur
neden mi sebeb umulduğundan da çoktur
can canandan nefesten de yakın olunca...

farkına varmamız gerek yoksa hal duman
yaşadıklarımız belki bir hayal belki bir zan
ne fark eder söylermisin tükenen vakitle insan olunca...

(Berlin,12.02.2016)

Talat Özgen