merkebin eline geçmesin kalem
dünya hali bakıp ibret alınır
şaşırarak izler kainat alem şairim diyerek orda salınır merkebin eline geçmesin kalem diplere vuruyor edebin ibre şahsını götürüp vakitsiz kabre katiyen saçmıyor beynine gübre merkebin eline geçmesin kalem kulağını büküp sertçe kanırır hiç şiir görmemiş saflar sanır ır bende de ne ses var deyip anırır merkebin eline geçmesin kalem dinleyen etmeli meydanı terk er onu susturmaya yetmiyor kırk er okur tövbe edip çekinip ürker merkebin eline geçmesin kalem tükenir edebi sona gelinir şiir iğfal olup bağrı delinir nice masum insan aklı çelinir merkebin eline geçmesin kalem Korcan der uymalı hakkın emire bağla böylesini kazık demire önüne saman at yiyip semire merkebin eline geçmesin kalem |
Selam ve sevgilerimle..