o yarin ten de bit pire uçarken..
içerdim şarabı sonra sızardım
kıvnanır tüm gece uyku kaçarken her sabah uyanır şiir yazardım o yarin ten de bit pire uçarken şairlik ölmeden girme tabuta hep muhtaç şu bünye çul ve çaputa caddeden kovardı beni zabıta o yarin ten de bit pire uçarken her vakit metelik olmayıp cepte hasır şapka giydim fes ile kepte kör nefis bir şiir arzular hepte o yarin ten de bit pire uçarken çok tabib sanatı ilaç hap sayar şiir insana iç huzuru yayar herkese çekerdim bol ince ayar o yarin ten de bit pire uçarken dünya sayıklama dünya bir rüya yüze gülenlerin içleri riya dört yana saçıldı ışığım ziya o yarin ten de bit pire uçarken Korcanım topluma tutardı mercek dikkat karşılıksız olmasın her çek dediklerim bir bir çıkardı gerçek o yarin ten de bit pire uçarken.. |