Benim Adım ŞiirAşk kendini anlatmış bir de ben anlatayım Ateş benim su benim yüreklerde kor benim Ben de derdim dökeyim hem de çalım satayım Tekmil bilmem kaç perde işim ondan zor benim Duyguyu düşünceyi dizelere dökerim Hem en güzel aşkları hem de hüznü yazarım Yazanın hissettiği yöne döner tekerim Birlikte mutlu olur beraberce tozarım Ferhat Şirine yazdı Keremse Aslısına Mevlana’nın dilinde düğün dedim ölüme Her zaman merhem oldum yüreğin yaslısına Birlikte göğüs gerdim dayanarak zulüme Gözlerime mil çekip dünyayı kalple gördüm Name name akarak sazlarda Veysel oldum Nazımla Vatan dedim hür yaşamaktı derdim Prangadan kurtulup nice yasaklar deldim Pir Sultanla ehli beyt Nesimiyle bektaşi Tekkelerde hu diye hu hu diye hu çektim Dost bağının gülüyle övdüm kavim kardeşi İlahi nefesiyle ney tadında yürektim Aşkın bezirganıydım Yunus’un kaleminde Onla savurdum külü onunla oda yandım Miskin dedim kendime yaşayıp eleminde Yürü dedim dünyaya bir lokma ile kandım Kimi özünü gördü kul diyerek kendine Buz tutan yürekleri benim ile ısıttı Kimi halkı uğruna sığamadı bendine Heybemi doldurarak dere tepe taşıttı Yağmur derler şairler gözden akan yaşlara Kalemden damlatarak sürüklerler heceme Bazen kağıda yazar bazen dağa taşlara Güneşi akıtırlar gündüzümden geceme Hicvedip nice şahı zara zora düşürdüm Sultanı tacdan ettim sözümle taşlayarak Saraylardan indirdim başı dara düşürdüm Sırtını vurdum yere kalemle tuşlayarak Kimisi serbest diyor benimle esen yele Gönül gözü açıksa okuyan bilir tadım Kiminin yürek sesi heceyle gelir dile Kalem tutan ellerde şiirdir benim adım Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN 07 Şubat 2016 Saat 01.05 Batıkent Ankara |