şiirler süzülür gecelerimeÜzüm rengi gözlerinden Şiirler süzülür gecelerime Yanı başımdadır durur Sessizliğin. Kim anlar ki Düğümlenen nedir peşin sıra Kim duyar ki Göğermiş buğdayın sesini Kim dokunur Sararmış enir yaprağındaki hüzne… Bir kibrit çöpünün Işığındadır şimdi herşey Gün geceye ermiştir Nefes toprağa. Üzüm rengi gözlerinden Şiirler süzülür gecelerime Yanı başımdadır durur Sessizliğin. 06/02/2016 ödemiş |
Şiirler süzülür gecelerime
Yanı başımdadır durur
Sessizliğin.
06/02/2016
ödemiş