SUSKUNLUKMavi pembe düşlerde, Gökkuşaği gibiydi hayat. Oysa giydirilen dünyada, Kalın tuğlalarla örülü duvarlar... Çatışma aralıksız sürer. Görülmez resmin öteki yüzü. Siyah, beyaz sokaklarin rengi. Karanlık köşede gri bulutlar... Kanayan yaralar açık, Kapanmaz , için için kanar... Camın buğusundan süzülen damlalar, Yüreğimin derinliğine akar. Koca çınar yanlızlığını yapraklarında yaşar. Eğilmez gövdesiyle meydan okur toprağa. Güneşin tanrısal ışığı belirir mi ? Umutla... Yeniden bir doğuş isteğiyle , Baştan aşaği yeşermis bir yürekle, Yaşarım suskunluğu gözlerimde... 23.01.2016 Canan Gürtunca Sanlı |