gözlerim
Yorgunluktan yenildiler zamana,
Maviden siyaha, döndü gözlerim, Ama olsa tamah etmez âmâna, İlim dergâhında yandı gözlerim. Sabahları kırmızılar beyazdan, Güneş sevmez korkuları ayazdan, Vakit kısa umutsuzlar bu yazdan, Karanlık dünyama tandı gözlerim. Sevinçleri dönüşünce drama, Damla damla tuz dökerler yarama, Evvelden de bakmazlardı harama, Uzaktan görene candı gözlerim. Geç olmadan yanlışları gördüler, Doğruları âlimine sordular, Dümeni de hak yoluna kırdılar, Bilinmez yollara yöndü gözlerim. Yaşlarını kimselere duyurmaz, Siyah, beyaz, simaları ayırmaz, Doğu, batı, kuzey, güney kayırmaz, Edirne’den Muş’a, Van’dı gözlerim. 28.01.2016/Kadir KÜÇÜKKARATAŞ |