Karanlık sokakta kayboldum anne
Uzayıp giden gölgeler korkuyorum
Etrafımda bakıyor bir çıkış arıyorum
Bir köşeye sindim, üşüyorum anne.

Bir siren sesi çınlıyor kulağım’da
Çığlık atıyor içimdeki cılız ses yapma
Ürkek kuş gibi çırpınıyorum’da
Kollarınla sar beni, üşüyorum anne.

Vurmayın ölmesin artık çocuklar
Dökmeyin kanımızı, dinsin ızdıraplar
Küçük yüreğim dayanamıyor, soluyor.
Karlar altında kaldım, üşüyorum anne.

Anlamıyorum neden bu savaşlar.?
Küçük bir bedeni eziyor tanklar.
Bir ocağı yerle bir eden roket atar.
Kanım çekildi, üşüyorum anne..

Niye bu vahşet dehşet dolu.her yerde.
Yine okudum bir çiçek daha solmuş
Bir ananın yüreğine matem dolmuş.
Kahpe kurşunla öldüm üşüyorum anne.
07/01/2016
***(cangülüm)***
Nebahat KILAKAY