ŞEREFSİZ ŞEREF


Olmaz ondan denirdi ne köy ne de kasaba
En olmaz hayalleri kurdu şerefsiz Şeref.
Bakkal yaka silkmişti borç takmıştı kasaba
Ahlak çamura batsa yurdu şerefsiz Şeref.


Fayda gelmez diyordu toprak ile ekinden
Farkı olsun diyordu bir günüm ötekinden
Bilmiyorum nasıl da vazgeçti ceketinden
Bu mahlede beş sene durdu şerefsiz Şeref.


Çok gamlıydı hanımı dert yanardı dayaktan
Yukarıda Allah var, söz açmazdı hiç Haktan
Son model arabayla birgün geçti sokaktan
Sandık ki piyangoyu vurdu şerefsiz Şeref.


Ne samanı ayırır ne de sapı seçerdi
Hani boş mezar bulsa kanatlanıp uçardı
Azı - çoğu aramaz, buzlu viski içerdi
Önüne fil konulsa yerdi şerefsiz Şeref.


Düşündük bulamadık, nasıl oldu ne oldu?
Daha dün dipte idi, bu testi nasıl doldu?
Sanki parsele bölüp cennetten tapu aldı
Ahrette yerim hazır derdi şerefsiz Şeref!


Üç yüz Ali’den aldım üç yüz Veli’den derken
Esnafı dolandırmış mahalleden giderken...
Hala gözleri dolar Şeref’ den bahsederken :)
Babama da hatırı sordu şerefsiz Şeref.

Babama da hatırı sordu şerefsiz Şeref!


ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ....
10.04.2004.../ 21:00

Şerefsiz Şeref Amca ya....

GİTTİ DÜNYADAN


Doymadı bir türlü ne varsa yedi
Tıkına tıkına gitti dünyadan.
Ne hayır dinledi ne hayır dedi
Ikına ıkına gitti dünyadan.



Değmedi ilimin mürekkebine
Uymuştu şeytanın her talebine.
Hiç birşey koymadan kefen cebine
Yakına yakına gitti dünyadan.


Duymadık katiyen eyvahlarını
Zulümle yıkardı sabahlarını.
Omzunun üstüne günahlarını
Takına takına gitti dünyadan.


Çok mutlu olurdu saldırdığında
Mazluma elini kaldırdığında
Vicdanı yürekten aldırdığında
Sakına sakına gitti dünyadan.


Sanmayın yaşamdan hayattan bıktı
Musalla taşından omuza çıktı.
Öldü ya yine de gözü açıktı
Bakına bakına gitti dünyadan.


ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ....
02.02.2011....Saat: 10:00