Remzi TosuncuŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 2010 kasım ayında Rahmeti rahmana kavuşan değerli insan ruhun şad mekanın cennet olsun
Remzi Tosuncu’nun Ardından Günlerden pazardı aylardan kasım Toplanmış ağlıyor akraba hısım Herkesin dilinde hep aynı isim İnliyor Alaca, vay Remzim diye Oğlun, kızın, bacın, eşin, gardaşın Mahmur gözlerinden dökülür yaşın Kesilir kısmetin tükenir aşın Dinliyor Alaca, vay Remzim diye Hicran girdabında boğulur sesler Matemle kısılır bütün nefesler Yıkılır hayaller biter hevesler Çınlıyor Alaca, vay Remzim diye Yükselir sema’a ya selanın sesi Tabuta sarılmış makberin süsü Musalla taşında yiğidin hası Ağlıyor Alaca, vay Remzim diye Kümbet ovasında yayıldı ünün Hoş sedalar ile anılır dünün Uzanmış yatıyor beytullah yönün Çağlıyor Alaca, vay Remzim diye Sevenlerin yetim kaldı burada Anıların kavruluyor çırada Bilmiyorum şimdi kim var sırada Boğluyor Alaca vay Remzim diye Nuh’anım sevgini kalbime gömdüm Fatiha okuyup rahmetle andım Ben beni unuttum hep sana yandım Dağlıyor yüreği, vay Remzim diye Nuh Comba |
Kalemin daim olsun Hemşerim. VAROL.
Selamlar, saygılar..