NE GÜZEL’’... gözlerinden mi damlıyor? bir garip hüzün, hâlinden haberdarsın kaç öksüzün?... ... yüreğini yararcasına üzerine düşerim yetim hesabı yaparken fısıltılar kulaktan kulağa dolaşırken zihninin tavanına bakan olurum, ey zihniyet ... mahrem duygularımı kendimden yüksek eştiğim toprağa gömerim şimdi bize bir Ali gerek bir de Ömer’im böyle hayatın ipine sarılmış olmak ne güzel ne güzel...’’ |