ELEKÇİ TATABANİ BAHARI BAYRAM EDEREK GARŞILADI YUKARI SÜLMENLİDE....Yıl 1965 Mevsim ki sararmış yapraklar Güz günü köyün alt tarafında Kürt ali’nin boşalmış evine sığındı Elekci Halil,Zeytun,gürcü,Tatabani 20 tane yağırlı merkep gundah’ta üç gız çocuğu iki çuval bulgur,aş yağı,un Töbeler töbesi başka birşey yok Eşeklerin heç yemi yoh Bastırdı Zehmeri soğuğu Bir gış bir gıyamat Hali buldu çaresini Öğüne gelene küğre dedi Ozan Musa,Ali Rıza,Tüle Vahap emmi Avni,Memi,Şemen İriza,Mahap köyde küğre olmadık kimse galmadı Anıh bacı şıllık verdi halile aşmadı boğazından goydu cebine Manışların zekiye bir sitil ayran verdi Dükkancı velağa pisküvüt goydu cebine aşmadı boğazından Halilin getirdi verdi anasına Hasta yatağında yatan hınikli Tatabani yedi şıllığı,biküvütü zor bela galhtı ayağa Hafta gışlarında eşşeklerin yedisi öldü açlıktan memellerin iğdeleri gemire gemire sağ selamet baharı yakaladı on üç merkep sekiz küflet dutlar domurlarını patlatırken yüklediler çul çuval çapıtlı çalıya doğru Ektirden aşıp gettiler Hınikli tatabani Baharın ucunu gördü ya değmen keyfine söğüt diblerinde dut dallarında göze başında uzanır yatağına gökteki yıldızları sayardı ancah :Baçe Baye: Biyav: Bori: sonra dalırdı uykuya Seviyorduk seni Hınıkli Tatabani.a....a.a |