Seni her gördüğümde,
Kendimi biraz daha kaptırıyorum sana.
Tutamıyorum mavi gözlerinde kalbimi,
Karlı dağlar gibi öyle üşüyorum ki,
Alamıyorum dudaklarından bir sıcak nefes…
Bir çocuk oyuncağı gibiyim ellerinde;
Sessiz,
Uzak,
Yakın,
Fark etmiyor…
Dokun bana,
Ne olur dokun;
Yüzüme,
Burnuma,
Dudaklarıma…
Gözlerimde gezdir parmaklarını,
gözlerimde…
Öyle ağlamaklıyım ki şimdi,
Gel sar sıcak kollarında beni…
Eylül bulutları düğümleniyor içimde,
eylül…
Yapayalnızım bu şehrin mevsimlerinde,
Senden başka kimsem yok ki,
Senden başka kimseyi sevmeyeceğim ki,
Derinlik düşüyor ansızın vücuduma,
Ve her yer sararıp kızıllaşıyor şimdi,
Ormanlar öyle çıplak kaldı ki,
Son bir çiçeğe atla gel bana…
Ben hep seni sevdiğim yerde olacağım,
Hadi gel,
Bekliyorum işte,
Çabuk gel…
Bir yaz daha bitecek bak,
İnce ince camlar sulanıyor yine ansızın,
Yüreğime oynuyorum seni,
yüreğime…
Sana öyle sonsuz oluyorum ki,
Bir an için bana da bir yer ver mavi gözlerinde…
Heyecanlıyım…
Belki konuşamıyorum ama,
Gökyüzü maviliğinde süzülüyor sözcükler,
Uçurtma gibiyim sana dalıp baktıkça,
Denizlere düşen bir fırtınayım ya da,
Bazen öyle masum oluyorum ki,
Bergamot çiçeklerine döküyorum içimi…
Akşam dökülüyor penceremden odama,
Şarkılar düşünce dilime,
Seni bir başka düşünüyorum zaman içinde…
Yüreğime öyle çarpıyorsun ki,
Her gün başka bir yerlerde buluyorum kendimi,
Hayaller içinde hep kahramanın oluyorum ben senin,
Ama sonra masallar bitiyor,
Ve sen,
Hep gerçek kalıyorsun,
Ve sen,
Hep sevdiğim oluyorsun…
Ben seni çok seviyorum be mavi gözlüm,
Hem de çok…

18.08.2005/SARAY
B.BİRİCİK