RÜZGÂRA KÜSMÜŞ KÜÇÜK BİR KIZ
Rüzgâra küsmüş küçük bir kız oturuyordu
deniz kıyısındaki kayalarda... Sessizlik yüzüne kaçmış gözlerinde bir Ney ağlıyor, Arkasında rüzgarlar şımarıyordu... Sanki serçelerin gözlerinden düşen bir kar tanesiydi... Yapraklara dökülen kuşlar gibiydi yüreği, Sonbaharlar gökyüzünden kayıp gidiyor Ayakları ise denizleri çırpıyordu köpük köpük... Sonra da... Öylesine uçup gitti işte... Rüzgâra küsmüş küçük bir kız… 05.02.2001/Pazartesi/SARAY Saat:16.30 B.BİRİCİK |