Dünya güzeli değilsin be...görüyorum ama,
Hattâ değilsin güzel bile...biliyorum ama,
Her gören seni, bunu der de...der diyorum ama,
LAN! Allah kahretsin be! ..seni seviyorum ama!

Hep güzellikler ölçülür...ölçü ile hesapla...
Ayıracaksın ölçerken, her bir samanı - sapla...
İstersen çirkinlikte cihanı tut...arşı kapla...
LAN! Allah kahretsin be! ..seni seviyorum ama!

O boyun ki...olsa bile bir fasulye sırığı...
Deseler “şu çirkin var ya...Atakan’ın kırığı”
Kim ne derse desin...sırığı-kırığı-mırığı...
LAN! Allah kahretsin be! ..seni seviyorum ama!

Saçların olsun varsın...ne çıkar? Mısır püskülü...
Ateşin, sönmüş olsa da olsun bir köz’ün külü...
Olsan da bir ucube, sensin! ..Atakan’ın gül’ü! ..
LAN! Allah kahretsin be! ..seni seviyorum ama!

Kazma gibi dişlerin de çakır çakır gözlerin...
Boyunu zaten yazdım, o kart sesle de sözlerin...
Sönmüş, buz kesilmiş de...küllenmiş gönül közlerin...
LAN! Allah kahretsin be! ..seni seviyorum ama!

“Kim güzeldir? ” diye her sevene...sorsam der ki O!
Herkes kendi güzelini öve...sorsam der ki O!
Aşk o ki...âşığın gönlü seve...sorsam der ki O!
LAN! Allah kahretsin be! ..seni seviyorum ama!

04.07.2006/09.55