1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1351
Okunma
İnsan,sahip olduğu duygularla var olur.Acı,mutluluk,yalnızlık,kızgınlık ve sevinç...
En önemlisi de aşk..Bütün bu duyguları hissetmek,bazı kişilerin duygularını şiirsellikle dile getirmesini sağlar. Ben de acılarımı, korkularımı dile getirmeye çalıştım.Acemice fakat içten.Anne olmamış ve bir evladın eksikliğini her zaman içinde duymuş bir kadının hissettiklerinin doğumudur bu yazdıklarım.
Benim ilk bebeğim diye tanımladığım,şiirlerimle kendimi sizlere anlatabilirim ancak.....
Sen anne olmamış bir kadının,gülümserken bir çocuğa,
İçindeki boşluğun derinliğini göremezsin.
Hani,sevmek için kucağına aldığı çocuğu,
Elinden alarak,sen açtın o boşluğu...
Uzaktan,dokunmadan gülümserken bile,
Buldun bir neden,
Çocuğuma nazar değdi dedin ya,bakarak yüzüne,
İşte o boşluğa bir kazma daha vurdun ellerinle...
Anne olmamış bir kadın,
Düşen bir çocuğu kaldırmak için koştuğunda bile,
Azarlanır teşekkür yerine......
Toplum tarafından dışlanır,
Sen ne anlarsın anne değilsin ki ,dediklerinde.
Hele bir de yeni doğmuş bir bebeği aldığında kucağına,
Hani bir de acıyan gözlerle bakılır ya suratına...
İşte bütün bu duyguları yaşatmakla
Sen açtın o boşluğu
Bu kadınların ruhlarına..........
BUKETÇE....
Buket Işıdoğan(köse)
5.0
100% (2)
Cevap Yaz