hep Tuttun kalbimden
hiç bırakmadınki cefakâr elini
ben sevda uğrunda harcarken ömrümü
bir nadanla birleştirdin mahvettin şu garip gönlümü

bırakmadın sen kader, hiç bırakmadın peşimi
senelerce , hep boşaltın bitirmedin mi sen özümü
bir Zalimi Sevdirdin, beni mecnun divane eyledin
ansızın koyverdin gittin , beni sen , zenli zebun eyledin

Gönlümle yine bugün , ben hep dertleştim
tanrının huzurunda , ölümün kan kokusunda azraille kavilleştim
bazı bazı hüzünlendim seni düşündükçe ,ağladım isyankar gecelerde
tanrım sana kalbimi rivaayet eyledim

demlendim yine bu gün , şu semazen sarhoşluğunda
kaybettim kendimi dünya yolculuğunda
bulamadım özümü hiç altın saflığında
kirlendikçe ruhum doldu gunahlar arşınıyla boynuma

Ya Rabbim sen yeter ki beni şereflendir
karşıla o nurlu aşkın ilahi yolunda
hak teala ya tez vakit de ruhumu yönlendir
cennet ve cehennemde yakma ödüllendir

Ezelden beri ezelden
aşinânım ben senin ezelden
VIRD-I ZEBANIN -ŞUKRÜ İÇİN
vazgeçerim şu yalan olan dünya da her şeyden

Derman Ararım BEN , derman
DÜNYA daki hiç dinmeyen gönül yarama
yine görürse beni şu iki cihanda. ibreti el alem
iblis olan şeytan yıne zehır katarsa , özümdeki nefsi meşakkatime


şiir ceylan yılmaz