Çığlık
Eskiyip yırtılmış bir kitabın içine konup rafa kaldırılmış gibiyim
Kelimelerin arasına sıkışıp kalmışım Etrafımda sessiz donuk harfler Kimse yok mu?diyorum ses veren yok Yardım edin diyorum !yardıma gelen yok Belli belirsiz yanıp sönen bir ışık Elimi uzattım... Ve belirsiz bir çığlık Etrafımdaki donuk harfler gitmiş Artık işık da yanmıyor ! Neydi bu çığlık? Tam kurtulacakken karanlığa boğdu beni Ve şimdi sadece ben varım Düşünecek vaktim çok Acaba o çığlık benim bi parçammıydı Yoksa duygularımın esiri mi olmuştum Evet ya Duygularımın esiri olmuşum ben Işığa giderken tereddüt eden yanım sendin o çığlık Anladım ki yalnızlığın adı ben olmuşum... |