Çatmıyormuş meğerse
Çatmıyormuş meğerse
İçinden çıkılmayan bir hâl alıyor dertler İnsan aklı her şeye yetmiyormuş meğerse Kuyumuzu kazmaya,hazır bekler namertler Git demekle kötülük gitmiyormuş meğerse. Dürüstlük bilmeyenin işi gücü hep hile Şeytani fikirleri getirir arsız dile Söz anlatmak nerdeyse,imkansızdır cahile Konuşmakla sorunlar bitmiyormuş meğerse. Marazlı beyinlere fayda etmez ilimler Sürekli çoğalıyor,eksilmiyor zulümler İstedikleri gibi at oynatır zalimler Mazlumların borusu ötmüyormuş meğerse. Nefis,çıkar uğruna yitirilir tüm canlar Birbirini yemiyor aynı cinsten hayvanlar Dünyada huzur bozan,gördüm yalnız insanlar Ne felek,ne de kader çatmıyormuş meğerse. Muzaffer Yavuz |
Ama ne yazık ki bu niteliğini insanların refahı, mutluluğu, doğanın güzelleşmesi yönünde kullanmak yerine çıkarcılık, gasp, hile ve doğanın yıkımı için kullanıyor yazık ki...
Çok anlamlı bir şiirdi Muzaffer Kardeş.
Kutluyorum...