ESKİ MİZAH ÖRĞÜSÜNÜ ANLATMAK İÇİN YAZDIM KELİME YAPILARINI HİSSETİRMEK BABINDA.

İçim bozuk bir plak gibi tekrarlıyıp duruyor seni.
Kapılır gönlüm umutsuzluğa kaybettikçe seni.
İsteklerim basit olmadı gönlüm hep görmeni istedi.
Bende hiç uzatmayıp ölmeyi istedim.

Gönlüm vuruldu o eşsiz suvetinin güzelliğine.
İçimdeki aşk ezgisiyle katlettim içimdeki gönül dağlarını be.
Bilincimi kaybettim bilinmez arzular gögünde .
Islah ettim gönlümü her seferinde.


Evvela içimdeki seni bittirmem gerekir.
Velhasıl her seferinde beni bittirmeye yelkenir.
Lakin bilmez kimse gönlüm kime seslenir .
Asırlık sevdadır bu sükunete selam verir.

Uykusuzluk gibiydi seni sevmek.
Meçhule uzanan bu yolda sensiz ölmemek.
İstermiydi gönlüm seni kaybetmek. Şerayetle anlatırdı tek arzusuydu seni kaybetmemek.