Kesif Düşler -I-
Sen şimdi uyuyorsun.
Kapadın ya gözlerini; kan ağlıyor coğrafyam. Dudaklarında aynı Şubat soğuğu, gözlerinde kaos yorgunu mağrur bakışlar. Dinsiz kuşlar kanat çırpıyor yüreğinde. İlmini mabedinden ayırmış dallarını kıran keder. Bir adımda ’k/aç’ yıl geriledim huzurundan. Al kafesimden, azat et uzuvlarımı. Her zerrem ayrı çırpınıyor düşlerinin eşiğinde. Sen asil tanrıça. Sen soylu elem. Bir elimde sırrın var diğerinde müjdem. Uyan. . |