Tecritte Yaşam
Burası ölümsüzler mezarlığı
Dudakları mühürlü, yamalıdır elleri Meskun mahâldeki sakinlerinin Her biri habersiz ölümünden kendinin Ve hepsinin en-sesinde katilinin yürek izleri Burası ölümsüzler mezarlığı Tecritte yaşamın bir diğer adı… Hani zaman başkadır içerdikene der ya şâir Burada her şeyi vaz-geçer zaman O’na kalmadan uyurlar çoktan Gülleri sulamakla başlar her sabah Gül-mek eylemi sulamak fiiline terk etmiştir gözlerdeki yerini Burası ölümsüzler mezarlığı Tecritte yaşamın bir diğer adı… Burası ölümsüzler mezarlığı Şakaklara düşer mevsimin ilk karı burda İlk beyaz sızıları da şakaklara yazar şâirleri Gönülde yayınlanır tüm imla hataları Kalp kırıkları… Bir k-ağıt için ağaçlara kıymazlar da Can’a kıyarlar, yaşamın iftihar sofrasına sunarlar sonra Etoburdur yalnızlıkları ciğerlerinden başlar iştahla Kolunu, bacağını bulamazlar doyurduktan sonra… Burası ölümsüzler mezarlığı Karanlığın yorgun ışıkları söze inince Tecrite uçar muhacir kuşları Gözlerden süzülür göğe kan-at çırpması Yürek diyarına konar pençe pençe Burası ölümsüzler mezarlığı işte Kendinde yaşamın bir diğer adı… |