PAPATYALAR
Aşkım papatya fallarına kaldı, sensiz neyleyim.
Ki demişti: “Allah sevdiğine kavuştursun beyim.” Yalnız “ÂMİN” demek, yetmiyormuş gayrı ne diyeyim. Anladım, sensiz yalan dünyada, artık hiçbir şeyim. Her ümit edip, elime aldığım papatya yalan. Seviyor, sevmiyor demek düştü, senden bana kalan. Zaten bu belirsizliktir, beni dertten derde salan. Senden geriye bir ömür ki, o da gün gün azalan. Koparıp birini, olmadı diğerini yokladım. Her seviyoru işittiğimde, akmadan çağladım. Sevmiyoru, zaten daha başlamadan yalanladım. Her bitirişte, seni düşünüp kahredip ağladım. Kabahat, papatya yapraklarında değil o mutlak. Onlar sevgime karşılık, kurban olan birer adak. Her adakta, bana geri geleceğini umarak. Artık biliyorum, yalnız beni sevmeyeceğin hak. Yazan: Eza - Berkefti |