Senin suskunluğun benim çığlıklarımdı
Senin suskunluğun;
Durduramadığım kalbimin sesine bürülü haykırışlarımın dökülüşüydü kelimelere., Çaresizliklerimdi, Kabaran acılarım mideme oturan sancılarımla. Kaçışlarımdı, Uykusuzluklarım ya da derin varışlarım uykuya Avazlarıydı. Avuçlarıma sinen boşluğun. Kahroluşlarıydı. Beklediğim, umduğum Sen de göremediğim, hissedemediğim özlemin.. Yitiklerimdi, Nefes alışlarımın içinde. Yaşlarımdı, Kirpiklerimin dibine hücum eden seller. Yokoluşumdu, Göğsümü daraltan kapkara islerin içinde İziydi, Etime gömülen hissetmediğim tırnaklarımın kırmızısı Kanamasıydı, Kalbime çivi gibi çaktığın acı sözlerin yaralarının her anına yayılan. Yüreğimin çiçekleriydi. Senin fark etmediğin beni günden güne solduran Sayamadığım her şeydi, Aklımın ucunda sinirlerimin içine işleyen. senin suskunluğun benim çığlıklarımdı… Hiç bilmediğin, Kanımı donduran gözlerimdeki feri alan Cehennemimdi Senin suskunluğun. Dinle ey! Sevgili! Şimdi; benim suskunluğumu Bulabilecek misin bende ki eski beni. Bendeki beni AŞK dolu BİZİ... Gülayşe |
Güzel bir şiirdi Gülayşe Hanım.
Kutluyorum...