İÇ ODA
İç Oda
insanın girilmemiş odalarında paslı zincir kırık kaplar uzun kışlar var anlam sözden yapılmaz ki nesnelere bakarken boşluğun hayvanları gibidir rüzgar insanın girilmemiş odalarında çocukların yüzleridir şu ince bahar üzünç kuşlarımızı toplayalım sessizce yalnız kaldığımızda saçlarımızdır onlar insanın girilmemiş odalarında yeryüzüne inmiş tuhaf gökler var aydınlık kocaman bir çiçek midir yıldızları niçin uzaklara koymuşlar insanın girilmemiş odalarında içinden nehir geçen kıpkırmızı uykular bu kadar yabancının doğduğu şehir serinliğini hangi yüzyıla saklar insanın girilmemiş odalarında hayallerin şekli gibi uçar bulutlar Altan Doğan |