Ben böyle şansın...Bazıları bu dünyaya şanslı doğar Bazılarıysa şansla Niye böyle konuşuyorum? Dolup konuşamadığımdan belki de, belki de boşluğunda hiç yer kaplayamadığımdan... Ne kadar konuşsam da boş... Sussam dilim, konuşsam da gönlüm kırık kalıyor... Araftaki ben yok olsam hiç olmasam. Bi nokta idim bi nokta gibi son deminde cümleyi terkedip gitsem, hiçbir harfin haddi olmaz hesap sormaya ya... Gitsem, gidebilsem, Bak yine yolunda boş kalışlarımla Bir nokta bile olamayışımla Kalakaldım... Git desende gidemiyorum En iyisi kal de, Şimdi diyeceksin, deme hiç bi şey deme... Başladığım gibi biterim kendi ateşimde Yanmayı ve bitmeyi... Başladığım gibi değil belki ama bittiğim yerde külümü bırakmam, izim bırakmaz bu rüzgâr, savurur götürür beni uçsuz okyanuslara... Girdaplarında bulduğun gibi yine Girdabında yok olurum... fuzuliM |