Nazıma dairNAZIMA DAİR Şu çınar ağacı var ya şu çınar ağacı Beklemekten yorgun düştü Yanı başında ki taşta öyle Ya toprak be Nazım ya toprak Oda hasretten kurak düştü Kara denizin dalgaları Yıllar var sessiz sakin Her geçen vapurda Seni bekliyor hala Senin mavi gözlerinde sürgün Bizim gözlerimiz dopdolu hüzün Gönlümüzde dizlerimiz de yaşıyorsun Ve yaşayacaksın daima.. Şuan aça bilsen o deniz mavisi gözlerini Göre bilsen emek çimin halini Duya bilsen hani özgürlüğün cılız sesini Ağlardın o deniz mavisi gözlerinle Ağlardın be Nazım... Yok artık o karlı kayın ormanı Şu fabrika bacalarından tüten hep onun dumanı Yoklar öyle çok ki be Nazım Var olanlarsa bıraktığın gibi ayn Mesela özgürlüğün adını anmak yasak hala Yaşın on dört on beş olmuş ne fayda Bulursun inan kendini mapusta... Anlayacağın usta... Güneşin etrafında yıllarca dönüp durdu bu dünya Sana ulaşmak imkansız hala lakin ümitsiz değilim, olmayacağım da asla Bir gün mutlaka usta Kalemimle selamımı ulaştıracağım sana Ve bir gün mutlaka Bu vatan toprağı basacak seni bağrına Bir gün mutlaka usta Recep Şikar |