NEYLESİN
Öyle ıssızdır yalnızlığın
Sinsi ,bir o kadar da keskin ayaz Ense kökün üşür İliklerinda dolaşmaz kanın Titrer bakışın Buz tutar gözlerin İki damla yaş akmaz , biraz da ürkek Duygular talan,sevmeler hükümsüz Hürriyeti elinden alınmış Özgürlük davalı Zıkkım bir gece ye Yürek mahkum Sırra kadem bastı canan Can bıkmış hayattan Neylesin!... Orta da kar,soğuk İki yana düşer yürek Kar altın da toprak Kar üzerin de güneş Bir yanı eritir Bir yanı dondurur bu hasret Yüzyıl geri de kalmış AŞK ! denilen şerbet olsa da illet ! kimine az gelir kimine yetmez Neylesin!... Gülbin Özer |