EY RÜZGAR!
Ey rüzgar sus artık
Nedir bu feryadu figanın Nedir bu canhıraş çığlıkların Nedir bu huysuzlanmaların Ey rüzgar sus artık Nedir bu öfken Kızgınlığın kime Kime bu hırçınlığın Bu laf anlamaz tavrın kime Sana yüklenmiş Sanki dünyaların yükü Sanki çocuğun denizden çıkmış ölü Sanki bir mülteci teknesinde Kurban vermişsin de sevdiklerini Sanki bombalar düşmüş evine Tarumar edilmiş de yerin yurdun. Köşe bucak suçluları arıyormuşsun gibi Nedir bu kadar öfkelendiren seni. Ey rüzgar sus artık Tek dertli sen misin Nedir senin bencilliğin Nedir senin deliliğin Ey rüzgar sus artık Sus ta ruhum huzur bulsun Sus ta beynim durulsun Sus ta suskunluğun konuşsun. DURAN ATİK |