Şuh kadın Ak bir ölüm gibi dirildi Göğüslerinden soydu geceyi Kulpundan tuttuğu gölgesini yudu Hevesi kurumamış macerasından dönüyordu aklı Yolluğunu bu yüzden tazeledi dudaklarında Kundaklı sözlerini uladı birbirine Ömrü yeterse kına yakacaktı ellerine Ve göğün mazgallarından tutacaktı
Adam Sıfatını kazandığı aşkı Yoklattı damarlarındaki kana Kuytuluk yerlerini ışıttı gözlerinin Gülüyordu Köz renginde sustu bakışları Ah cız etmişti içi Bir ırmak gibi akmak adına İmrendi sevişmesini Günah sus payını almıştı yine Gümrahlaşan ellerinde okşanırken kadını
Hayat cedelini kuşanmış bu mevsimde Namağlup siperlerin arkasında yaşanıyordu Ve hiçbir kaygısı olmaksızın Doruklarında olgunlaşıyordu aşkı
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kıstas şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kıstas şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Tebrikler, saygılarımla.