AŞIK KIRLANGIÇ
Benim hiç sevgilim olmadı,
kendimi bildim bileli Aşkı arayıp diyar diyar dolaşıp durdum sonsuz bir hayalin peşinde günün birinde bir kırlangıçla arkadaş oldum hep susardı ben konuşsam kızardı Aylardan temmuzdu herşeyden kaçmış ona sığınmıştım ben aşkı arıyodum o ise aşka kırılmıştı küçücük bir koydu ne zaman başım sıkışsa kaçtıgım her akşam gelir pencereme konardı elimi uzatsam kaçardı,küserdi sonra barışırdık ben aşkın türküsünü söylerdim ağlardık bir gün bir aksilik oldu gelmedi kanadını kırmışlar bir taşla yerde cansız yatarken buldum ağlayamadım, kanım dondu bir daha konuşmadım hiç kırlangıçlarla aşkı aramaktanda vazgeçtim aşk diye bişey yoktu kırlngıç insanların kurbanı olmuştu oysaki o hepimizden daha masumdu..... Eylül tan |