BAHTİYARSeher vakti canan gülzara inmiş, Cemalini gören güller bahtiyar Kokusu yaprağa dallara sinmiş Esen gül nefesli yeller bahtiyar Muhabbeti mest eyliyor alemi Hasrete düşenin bitmez elemi Adını heceler almış kalemi Kaleme yol veren eller bahtiyar Gece gündüz daim dostu ünlüyor Bülbül sadasını dağ taş dinliyor Mızrap dokundukça yanıp inliyor Aşkından ses veren teller bahtiyar Gündüzleri hayalini kurdukça Geceleri düşlerinde gördükçe Doğan güne esen yele sordukça Gözlerden çağlayan seller bahtiyar Kul Hakkı’da akar akar durulur, Firkatin oduyla yanar kavrulur Çıkar bir fırtına tozar savrulur Bu yangın yerinde küller bahtiyar |