YÜREĞİMİ YORDUN SEN
Yaz ayında ellerim ellerinde üşürken,
Yüreğimi ısıtan güneşimi vurdun sen. Kirpiğine tutundum gözlerinden düşerken, Kıyılara geldimde neden uzak durdun sen? Defalarca anlattım solumdaki ağrımı, Kapayıp kulağını duymadınki çağrımı, Delik deşik edipte kahrolası bağrımı, Ölüyorum dedikçe birde hesap sordun sen. Kendini bir kez olsun koysan benim yerime, Dayanmak imkansızdı bilirim kederime, Sitem etsem nafile gülmeyen kaderime, Onmayan yaralarla yüreğimi yordun sen. Anlamadım bir türlü neydim senin gözünde, Leyla gibi yandırdın ateşinde közünde, Aşkıma fermanmıydı idam senin özünde, Sevdamızı ne zaman ayrılığa kurdun sen? Kan revan yüreğıme vurdun bin türlü yama, Biçare Badısaba’m uyanır her gün gama, Dayanmak zor gelecek bunu bilirim amma, Çekilecek dert değil benim için zordun sen. Hüzün Bulutu ... |
selamlarımla