sessiz sedasız
ardımdan sürükleniyor kanlı izleri
kopuk terliğimin soğuğa inat sıcak bir ağıtı haykırıyor acılı yüreğim yiten yaşamları gördükçe göz bebeklerinde donmuş bebeklerin kenetleniyor acıdan sımsıkı birbirine titreyen dişlerim umutlar ekiyorum yine de avuç avuç gökyüzüne düşlerimde çimlenen minicik fidelerle gündüz gecede sevgiyle sarmalıyor yaralarını okşuyor bir bir ellerim kan ağlarken üşüten bir kışın kaldırımlarında sessiz sedasız memleketim Sezer Ergör Cülcüloğlu |