Uyandırdı O An Yüce RahmanNasıl oldu bilinmez şeytan libasını giydim şaştım Hak yol var iken eğri olan yola doğru kaçtım Sonra durdum şöyle bir etrafıma baktım Hak var iken ben şeytanı nasıl koluma takmışım Uyandırdı o an yüce Rahman yıktım şeytanı şükür Yürürken sanki yıkılırdı adımlarımda kaldırım Söz söylerken sanki çakardı o an yıldırım Sağa sola bakar aptalca insanları ayırırdım Hak var iken ben şeytanı nasıl koluma takmışım Uyandırdı o an yüce Rahman yıktım şeytanı şükür Dilim sanki sokmuştu eşek arısı hep yakar yıkardı Beni karşıda görenler şaşkınlık içinde kaçardı Ben takmazsam şeytan beni koluna alır takardı Hak var iken ben şeytanı nasıl koluma takmışım Uyandırdı o an yüce Rahman yıktım şeytanı şükür Ulaşılmazdı sanki benim burası şurası orası Dilimde eksik olmazdı gönül yıkma çabası Bendim dünyanın en akılsızı kabası Hak var iken ben şeytanı nasıl koluma takmışım Uyandırdı o an yüce Rahman yıktım şeytanı şükür Gözümde hiç silinmezdi şeytanın izleri Peşinde koşardım geceleri gündüzleri Gönlümde biriktirmezdim hiç sevgileri Hak var iken ben şeytanı nasıl koluma takmışım Uyandırdı o an yüce Rahman yıktım şeytanı şükür Bu âlemde benden başkasının yoktu sanki hevesi Şeytan beni alır götürürdü bazen karanlık her akşam gecesi Bazen küserdim kendime dünyaya biterdi gönlümün neşesi Hak var iken ben şeytanı nasıl koluma takmışım Uyandırdı o an yüce Rahman yıktım şeytanı şükür Bazen geceleri isterdim kendimi ben dövem Dövem de yedi sülaleme değil şeytana sövem Bilmezdim ben artık bu halimle nerelere gidem Hak var iken ben şeytanı nasıl koluma takmışım Uyandırdı o an yüce Rahman yıktım şeytanı şükür Kul Mehmet’im şeytana kandın kanacağın kadar Hak yol döndün şimdi bu günahla ben nasıl yatar Çok şükür kalbim gönlüm hak yol için artık atar Hak var iken ben şeytanı nasıl koluma takmışım Uyandırdı o an yüce Rahman yıktım şeytanı şükür Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |
rabbim doğru yoldan ayırmasın şeytana uydurmasın
kutlarım
saygılarımla