mazim geldi aklıma
kirli ve nahoş anılarım
bir çıkmaz içinde hokkabaz,
haylaz, dünyaperest bir genç,
yakıp, yıktığının haddi hesabı yok,
kırdığı onca kalp, çaldığı onca hayal var
etrafa dert, keder saçan bir ayyaştı o,
dünyaya umut pencerelerini kapamış
sadece karamsar bir göz bırakmıştı kendine
sabahı belli değil, gecesi belli değildi,
kırmızı güllerden, tomurcuk saçan dallardan,
hatta rahmet yağmurlarından bile habersiz,
küçücük bir çocuğun göz yaşlarını dahi görmeyen,
evsiz barksız bir yetimi duymacak kadar duyarsız,
Allahtan bi haber, ölümden bi haberdi o
kaçıncı duymadığı ezandı,
kulağını tıkadığı kaçıncı sela,
hani hayata gözlerini yumsa,
Resul’den habersiz, ashabtan habersiz,
gönül dostlarını tanımaz, bir hiçti o,
belki çok şey değil, sonsuz şey kaybedecekti,
ve neyi merak ediyorum biliyor musun?
Hamd olsun bu gün insan ise, dün neydi o?