Bir maraz tuttu geleli beni burda…
Yem oluyor burada kuzular hain kurda…

Ne bir çoban var sürüyü dolaşacak…
Ne de çoban köpeği kurtlara dalaşacak…

Bulmuşlar köpeksiz köy değneksiz geziyorlar…
Güçlüye yaltaklanıp garibi eziyorlar…

Düzenin çarkı derler bu kahpe düzensizliğe…
Nasıl göz yumar insan bu abuk densizliğe…

Yaradılanın en özeli insan denen mahlukat…
Nasıl böyle alçaklaşır, böyle değil hakikat…

Kapatmışlar gözlerini yaradandan inen nura…
Kalpten ve gönülden uğramışlar dumura…

Yeter artık bu düşüklük birazda doğrul dikil…
Yaradılandan, insanı seçmiş Mevla vekil…

Hiç değilse bu aşk için doğruluktan sapmayın…
Bırakın rezilliği yalanlara tapmayın…

Yok öyle, bir abam var nerde olsa yatarım…
Beş kuruş fırsat geçse üçü cebe atarım…

Kendinize gelin artık vazgeçin bu adetten…
Sayılır, hak gözetmek en büyük ibadetten…

Ayırıp damıtalım helali haram aştan…
Gel yeniden herşeye başlayalım silbaştan…

Doğruluktur Hak yolu, arama başka bir yön
At üstünden pisliği, titre ve kendine dön…

Mehmet SEVİNÇ