YAVAN SEVDAAnladım... Değmemiş gözlerine sevdam... Kazılmamış yüreğine... Atamamış ruhunun derinliklerine tohumunu... Bir şarkı olup ezgilenmemiş dudaklarında... Bir damla gözyaşı olamamışım kirpiklerinin ucunda asılı kalan... Kulaklarında çınlamamış SENİ SEVİYORUM demelerim... Oysa ben sende sevdamı yaman bilirdim... Çatılınca kaşın... Derinleşince bakışların... İtip dünyayı elinin tersiyle bana koşacağını sanırdım... Terk edilen değil... Tercih edilen... İtilen, ötelenen, örselenen değil... Tutup çekilen... Kundaklanan bir bebek gibi... Sarıp sarmalanacağımı düşünürdüm... Meğer yalanmış içimde yaşattığım sen... Ve... Her yediğinde boğazına dizilen... Katıksız bayat bir ekmek gibi... YAVANMIŞ sende sevdam... Mehmet SEVİNİÇ |