SabırlaNe inlersin ey kul sanırsın çaresiz yaran mı var Çaresiz derman için tabip olan yüce Rahman’ın var Sanma bu yaşadığın dünya sana olur her gün dar Sabırla sıkıntının sonunda şifanın nur cenneti var Kamil olan kul imtihan dünyasında olduğun bilir Çile dert içinde olsa bile yüce Rahman ile olur yürür Vahdet için yürür nefis şeytanı yola çıkarken öldürür Sabırla sıkıntının sonunda şifanın nur cenneti var Kamil kul gönül içinde cennet mekân var bilirler Cennet mekân gönlü kırmaz cennet kapısı görürler Kendi gönlü kırılsa da gönül kırmaz hep af ederler Sabırla sıkıntının sonunda şifanın nur cenneti var Can mal kalmaz bu dünyada bunu bilmek gerek Dünya hayatının sonunda ölümle var hazırlık gerek Arayıp hak olan iman yolunu bulmalı nura erek Sabırla sıkıntının sonunda şifanın nur cenneti var İmandır teslimiyettir Rahman’a her işin başı Gururla kâmil kul iman denilen nurdan tacı taşı Bazen bu yolda aksa da aldırma gözden gözyaşı Sabırla sıkıntının sonunda şifanın nur cenneti var Kul Mehmet’im çıplak geldik bir arşın bez ile gideriz Biz bizi sevmeyenleri de candan öte gönülden severiz Vatan hainleri olursa onları sevmez uçuruma iteriz Sabırla sıkıntının sonunda şifanın nur cenneti var Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |