Ümidin arifesi...
kelimeler susmuş
belki de dili tutulmuş belki de acizliği belki de umuda koşan yolda yolunu şaşırmış... belki de, çok normal kalınca insanların eline mahkumiyeti esareti çaresizliği güyaların gölgeleri... ne eylersin ruhu ruhsuzluğa takipteyse can canında çoktan kaybolmuşsa rotası mechul aslında dini en büyük inançsızlıksa... sustu alem sanmayın teslim oldu, tek yasları hüzünlere yaslanmış yaşıyor acısını içen de şaşkınlık yüzünde olmasına rağmen baharı ümidinin arifesinde... (Berlin,12.01.2016) Talat Özgen |