Yorgunum
Yorgun bir akşamın sefasındayım
Kafam yorgun beyin yorgun ben yorgun Cilveli hayatın cefasındayım Yürek yorgun gönül yorgun ten yorgun Kader yüzümüze bakmaz darıldı Yar dedim ellere gidip sarıldı Tutunduğum dallar bir bir kırıldı Yürek yorgun gönül yorgun ben yorgun Geceler şafağa gebe bekliyor Kaburgalar sıktı kalbim tekliyor Felek derdimize bin dert ekliyor Yürek yorgun gönül yorgun ben yorgun Güllerim açmadan nasıl soluyor Maziyi andıkça gözüm doluyor Sanma yaşıyorum garip ölüyor Yürek yorgun gönül yorgun ben yorgun İçmeyi bilmem de sarhoş gezerim Kendi mezarımı kendim kazarım Kul Garib’im efkarımı yazarım Yürek yorgun gönül yorgun can yorgun Emine Çerçi |