ELBET
Hem sokaklar hem de odam üşüyor bu gece
Damarlarımı iliklerimi kaplıyor bu ayaz nedense Bir kazak alıyor giyiyorum,sarsın diyorum ruhumu güzelce Ellerimi ovuşturup koltuğumun altına soksam da nafile Ne sobadaki odun,nede korlaşan kömür ısıtmıyor yüreğimi Yokluğun,özlemin ve hasretin kaplıyor buz gibi bedenimi. Elbet bu soğuk, bir sabah meltem esintisine bürünecek İçimdeki donan ümitler saçaklardaki buzlar gibi eriyecek Güneş tebessüm edecek,yüreğimdeki pencereden usulca İşte o an tüm kasvet bitecek, güleceğim mahsunca Hayata dair beklentilerim,ümitlerim yeniden doğacak Üşüyen bedenimi,ruhumu sevgi dolu yüreğin ısıtacak. Hsevin 09/01/2016 |