Düşün...Kış vakti kirli yastık kokusuydu Alabildiğine yalnızlık korkusuydu Yarım bir hikayenin, eksik bir şiirin Belki soğuk bir şehrin susuydu... Üşüdün... Sol göğsüne dokundu elin Kapatıp gözlerini duvara yaslandın İçin sevda istedi, dizlerin titredi Ter düştü avuçlarına, Islandın... Öpüştün... Dört duvar sorgularda ısırdın dudağımı Mahrem ve hükümsüz bir yorgunluğa Çırçıplak bir sarhoşluğa soyundun Çekerken kendine adamlığımı... İnledin... Tırnağın ete geçmesiydi Kanatıp sırtı, dudağın öpmesiydi Saplanan nefesiydi soluğun tene Bakıp gözlerine... Delirmesiydi aşk... Dinledin... Çekip gitmenin bir adı vardı Yokluğu kadardı kalan her mevsim Yokluğu kadardı var olmak şimdi... Öylece sustun ve dinledin Bu senden gidişimdi... ... |