ANAFORŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir şiirden ilhamla...
ANAFOR
Zulüm nefse hükümran gönül köşkleri viran Birbirine yabancı; ana, baba, yar, kardeş Merhamet bulutundan toprağa süzülen kan Bir türlü kül olmuyor şerle yakılan ateş Hâle tanık olurken yedi katlı asuman Şafakları bekliyor ufka saklanan güneş. Birbirine yabancı ana, baba, yar, kardeş Zehrini akıtıyor sinsice gezen yılan. Barış coğrafyasında insan insana adak Henüz vakit dolmadan tekmil olmadan vade İplik iplik sökülmüş bedeni saran kundak Varlıktan paye alan yok etmeye amade Huzur denilen yola konulmamışken durak Mananın derininde kayıp muğlak ifade. Henüz vakit dolmadan tekmil olmadan vade Vicdani çığlıklara kapanmış iki kulak. Kendi eksenine dar ikbalin kısık sesi Nizama çekilmiş tül niyaza siyah kaplık Sol tarafa kurulmuş kimsesizlik kafesi Yıkılmış insanlığın okunduğu kitaplık Ne atiden haber var ne yaşama hevesi Mutluluk senaryoda unutulan tek replik. Nizama çekilmiş tül niyaza siyah kaplık Şükürsüz veriyoruz aldığımız nefesi. Düz bölgeye geçiş zor hayli dalgalı deniz Dudak aralarında kırk yerden yamanmış dil Nidanın gölgesinde geçmişten kalan bir iz Sanki mutlak sonumuz ukbaya doğru değil Kuşkulu duyguların ayak altındayız biz Göğsümüz üzerinde ağıt yakıyor her il... Dudak aralarında kırk yerden yamanmış dil Hiçliğin yaftasında ruhlarımız tertemiz! ELİF KESKİN KARABULUT /ŞİİRLERİN ŞAİRİ... 07.01.2016...19:43..../08.01.2016 15:00 BİTİŞ Hiç bir şiir yarım kalmamalı.... |