Yüzün Gülmesin
Ağlattın sen beni düşürdün derde
Dilerim Mevla’dan yüzün gülmesin Gül bitmez ki adım attığın yerde Gözünden yaşını kimse silmesin Gözlerin cehennem, kor ateş sanki Köz oldu yüreğim bin kere belki Yaktığın ateşte öyle bir yan ki Savrulan külünü kimse bilmesin Ettiğini bulup benzin sararsın Çürük kalbin gibi bahtın kararsın İş işten geçince elbet ararsın Ölüne dirine kimse gelmesin Ahmet Sami Benli |