ZİYNETİMDüşündüm yaşantımı hangi akla eğri idim düze döndüm Ziynetim itibar gören gerekçeyle hakla ağıt için söze döndüm Ziynetim Gölgeler gölgelerle birleşerek pusu kurup kuyumuzu eşerek akıl oynattılar gönül deşerek alev aldım köze döndüm Ziynetim Başbaşayım bu onulmaz yaramla yürekte yangın gözlerimden damla minnet duydum saygı sundum selâmla bir mübarek yüze döndüm Ziynetim O yüz Sana ait bakıp gördüğüm her ne var ise hepisi kördüğüm yanar yürek kul aşkıyla ördüğüm kan çanağı göze döndüm Ziynetim Bugünler elim ayağım dolaşır ruhum ruhuna daha yakınlaşır yaz-bahar ayını sırtlandı taşır kış bekleyen güze döndüm Ziynetim Gümüşhanlı’yım sanki avucunda duygu düşüncelerin başucunda gecenin seher’e yakın ucunda seni andım öze döndüm Ziynetim |